Free hugs

Acht harige poten, acht glimmende ogen, en de lege plek op de muur die schreeuwt: ‘laten we het huis maar platbranden’. Er zijn weinig dieren zo angstaanjagend als de spin.

Toch ben ik nooit bang voor spinnen. Spinnen zijn mijn onschuldige, nuttige vriendjes die het huis ontdoen van kwaadaardige muggen. Ik ben een verhalenverteller in hart, nieren, kunst en educatie. Mijn verhalen worden verteld met een mespuntje humor, een snufje fantasie en een geheim ingrediënt: ervaringen.

De spin laat zien dat zelfs het kleinste wezentje ons kwetsbaar kan laten voelen. De spin doodmaken is nutteloos; angst bevechten maakt hem alleen maar groter. Ik ren niet meer weg voor mijn spinnen en zoek ze zelfs op. Het omarmen van mijn spinnen helpt me te groeien en mijn angsten te accepteren.

Ik nodig je uit om deel te nemen aan mijn verhaal. Welke spin ga jij omarmen?

Deze installatie bestaat uit een anatomisch correcte levensgrote spin van staal en stof. Middels een mechaniek geeft de spin een knuffel terug als deze een knuffel krijgt. Ik speel met aantrekking en afstoting: eng versus lief, hard staal versus zachte stof.

Rondom de spin bestaat een fictieve legende over Aranea, die de gift van het spinnen kreeg. Hij wil geaccepteerd worden door de mens, maar die wordt banger. Aranea verandert fysiek om geaccepteerd te worden, maar de mens wil hem het liefst doden. Dit werk nodigt uit tot dialoog over spinnen en angst. Waarom zijn we zo bang voor zo’n klein, nuttig wezentje? Is het gezonder om onze angsten te delen en kwetsbaar te zijn?